��ѿ��ý

روزی که بهش دست زدم

ب��زاد بلور 27/08/2006, 12:30 PM

این چیه؟

1- انتهای یه چیزیه
2- اول یه چیزیه
3- نطرشما؟

وقتی اولین بار بهش دست زدم

ولرم بودش، سفت ولی لیز! وقتی که شصتم رو فرو کردم توش حس چندش آوری داشت، می خواستم هر چی زودتر کارو تموم کنم.
نوک شصتم خورد به ته سوراخ. بقیه پنجه هامو باز کردم و دورش 360 درجه پرگار زدم.

این سوراخ روی یکی از ستونهای مرمر مسجد ایآ سوفیا تو استانبوله (این کلمه تغییر شکل یه کلمه مرکب روم باستانه و عربی یا ترکی نیست بنابراین هر جور بنویسیم درسته).
مردم خودبخود دورش جمع می شن و صف می بندن. و شصتشونو می کنن توش و یه دایره می زنن و می گن اگه دایره کامل شد و یا شصت مرطوب شد، آرزو برآورده می شه.

جالبه که حتما چند سال پیش یه آدمی که دچار ناراحتیه وسواس افراطی ( obsessive disorder) این سوراخ رو کلی سابیده و فکر کرده اگه هر روز این کارو نکنه دنیاش خراب می شه و سینه به سینه و انگشت به انگشت گشته تا رسیده به ما .

وقتی که اونجا وایساده بودم می دیدم که توریستها با زبون بی زبونی به هم می فهمونن که جریان چیه.
خوبیش اینه که حداقل روحیه همه رو شاد می کنه. کمتر کسی رو دیدم که این کارو بکنه و از ته دل نخنده.
من حتی یادم نمیاد چی آرزو کردم!

ایآ سوفیا که الان یه موزه شده بنظر من یه کعبه واقعی واقعیت بشره و باید یه روزی زیارتش رو از واجبات کنن.

جائیه که زمانی نیایشگاه کافرا بوده، بعد کلیسا شده، بعد مسجد و حالا موزه.
کمتر جائی تو دنیاست که همه این مرامها و مذهبها رو زیر یه سقف جا بده و دعوا نشه.
به راستی دمش گرم " تا ایا سوفیا هست، زندگی باید کرد".

| بی بی سی مسئول محتوای وبسايت های ديگر نيست