ÃÛÑ¿´«Ã½

Clustfeinio ar yr Arholiad Llafar

2. Yn yr Act Gyntaf maeÂ’r ferch aÂ’r llanc yn trafod marwolaeth. Oes arnyn nhw ofn marwolaeth?

Gwyliwch yr olygfa [Tud 21-23 yn y ddrama] Gwrandewch ar yr ateb enghreifftiol

Hefyd, ystyriwch y pwyntiau crynhoi canlynol a dewch i gasgliadau:

• Mae arni hi ofn sut y bydd hi farw "di marwÂ’n cyfri dim i mi – ar ôl marw beth syÂ’n digwydd wedyn felly! Â…sut bydda iÂ’n marw diÂ’r pethÂ… 'Swn i ddim yn lico marw fel MamÂ… cael ei bytaÂ’n fyw hefo poen... "Ydy popeth yn darfod mewn marwolaeth ddiystyr?"
  
• Ofn marwolaeth ei hun sydd ar y llanc
  
• Pan fo ef ar ei wely angau holant gwestiynau megis beth syÂ’n dilyn marwolaeth. Mae ef yn llawer mwy gonest wrth gyfaddef mai methiant fu ef mewn bywyd, "Methiant, blydi methiantÂ….cneuen wagÂ…"
  
• Ar derfyn y ddrama maeÂ’r hen wr yn hollol ffwndrus aÂ’i atgofion yn gawdel. Wedi iddo ofyn am gael dwbl y cyffur gan ei wraig
  "Ti diÂ’r unig un i Â’ngollwng iÂ… TiÂ’n dalltÂ… LlonyddÂ…am bythÂ…yn urddasol." Urddas nas gwelwyd yn eu perthynas cynt.
  
• Mae ar y ddau ofn y swn y tu allan.
  
• Swn trên yn yr olygfa hon. Swn trên yn codi ofn ar y wraig – y trên yn symbol o ffarwelio ac ymadael iddi hi. Y gwr yn rhamantu ac yn gweld y trên fel symbol o gyrraedd ac o ddwad adre. Hyn syÂ’n esbonio pam maeÂ’n hel atgofion rhamantus am y daith trên pan oedden nhwÂ’n ifanc
  
• Daw gwên ar wyneb yr hen wraig wrth glywed swn y trên ar ddiwedd y ddrama, oherwydd bydd y trên yn ei chymryd hithau i ffwrdd oddi wrth bob peth rhyw ddydd a bydd popeth drosodd
  
• Yr hen wraig yn gadael iÂ’r jwg lefrith gwympo iÂ’r llawr. Yr hen wraig yn sylweddoli ei chyflwr, bod ei bywyd fel y jwg yn llithro drwy ei dwylo. "Mi fydd rhaid ei dringo hiÂ…a fyddwn niÂ’n gwybod dimÂ….dim teimladÂ….fel gwefus ar ôl bod mewn dentist."
  
• "Mi fyddi diÂ’n well ar ôl hon." Ai celwydd yw geiriauÂ’r wraig wedi iddi ddefnyddioÂ’r syrinj, neu awgrym y bydd marwolaeth yn well iddo na bywyd.

Cwestiwn arall:

Ìý